Kalendarz Objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie

18 sierpnia 1877 r. najprawdopodobniej podczas porannego objawienia (upublicznione materiały źródłowe nie wskazują tego precyzyjnie) Justyna przekazała pytanie: czego dopomina się (zmarły) ojciec proboszcza Weichsla?, na które Matka Boża odpowiedziała: "Jest w drodze do zbawienia i należy modlić się za niego". Barbara na pytanie
"Co powinien zrobić chory Krämer z Olsztyna?" otrzymała odpowiedź: "Powinien odmawiać Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa, 9 Ojcze nasz, 9 Zdrowaś Maryjo, przez 9 dni tutaj (w Gietrzwałdzie)".
Justyna ponownie przekazała pytanie, którego dnia należy upamiętnić objawienia, a Niepokalanie Poczęta odpowiada: "Jak wcześniej (było powiedziane), od dnia przed św. Piotrem i Pawłem do końca". Basia otrzymała tę samą odpowiedź dotyczącą dnia pamięci objawienia.

Podczas objawienia w południe wdowa Bilitewska zapytała dlaczego miała fałszywe objawienia? i otrzymała odpowiedź: "Z powodu pychy".
Ta uboga kobieta, która całą swą powierzchownością sprawiała wrażenie szczerej, wręcz dziecięcej pokory, na początku nie mogła znaleźć w sobie niczego co byłoby źródłem tej pychy. Przypomniała sobie jednak, że to właśnie najczęściej do niej zwracały się obce osoby z prośbami o przekazanie pytań do Matki Bożej, ponieważ lepiej od niedoświadczonych życiowo młodych wizjonerek i zamkniętej w sobie Katarzyny, te pytania rozumiała i zapamietywała.
Zdała sobie sprawę, że niejednokrotnie pomyślała, że wywiązuje sie lepiej ze swojego zadania niż inne osoby widzące, i że to własnie jest ta pycha, przez którą została ukarana fałszywymi widzeniami, których miała ogółem 24.

Katarzyna Wieczorkówna podczas tego objawienia także zapytała o powód fałszywych widzeń jakich doświadczyła i w odpowiedzi usłyszała: „Tyś sobie za wiele do głowy brała względem prześladowania”.
I tak rzeczywiście było. Pewnego razu po modlitwie różańcowej jeden z obecnych żandarmów zapytał ją o imię i nazwisko, i groził jej: „Ty jeszcze pójdziesz do więzienia". Katarzyna zamiast polecić wszystkie troski Bogu i w pełnym zaufaniu zdać na Jego opiekę, myślała często z obawą o więzieniu i martwiła się, co się potem stanie z jej matką.
Zrozumiała, że te właśnie obawy i brak pełnego zaufania Bogu stały się przyczyną zwodzenia szatańskiego w fałszywych wizjach, których doświadczyła łącznie 25 razy.

?

Szczegółowe raporty dotyczące tego objawienia nie zostały upublicznione.
Wiadomo, że 18 sierpnia 1877 r. Barbara (najprawdopodobniej właśnie podczas wieczornej modlitwy różańcowej, ale mogło to być także o innej porze odmawiania Różańca Św. tego dnia) zadała pytanie: "Co powinna zrobić jej chora matka?", a Mata Boża odpowiedziała: "Przez 9 dni odmawiać różaniec i Litanię Loretańską".